مناجات با خداوند و روضه سیدالشهدا علیه السلام
مرا به ابـر، به باران، به آفـتاب ببخش مرا به مـاهی لـرزان کـنار آب ببخـش دلــم زبــانـهٔ آتـش، دلــم خــرابـهٔ شــام مرا به خاطـر این خـانهٔ خـراب ببخش ببین! خرابی من از حساب بیرون است مرا بگیر در آغوش و بیحساب ببخش تمام عمر حواست به حال و روزم بود تمام عمر خودم را زدم به خواب، ببخش اگـر شـکــسـتـه پـر و روسـیـاه آمـدهام مرا به نـور حـسیـن بن آفـتـاب ببخـش حسین گفتم و گفتی حسین عشق من است مرا به عـشـق عـزیز ابـوتـراب ببخش همیشه جانب او گفتم «السلام علیک« مـرا به لطف فـراوان آن جـناب ببخش شـنـیـدهام که تو با کـودکان رفـیقتـری مرا به گـریهٔ شیرخـوارهٔ ربـاب ببخش |